W Wielki Piątek chrześcijanie powstrzymują się całkowicie od jedzenia mięsa i zjadają tylko trzy posiłki (z czego jeden do syta).
Wieczorem w braniewskich kościołach odprawiona zostanie liturgia Męki Pańskiej.
Kapłan przewodniczący nabożeństwu i asystujący mu inni księża oraz lektorzy i ministranci w ciszy wchodzą do kościoła. Następnie kapłani leżą krzyżem przed ołtarzem.
Po modlitwie czyta się proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe i fragment Listu do Hebrajczyków. Następnie czyta się lub śpiewa, zwykle z podziałem na role, opis Męki Pańskiej według św. Jana.
Po homilii następuje uroczysta modlitwa — w tym o jedność chrześcijan i za niewierzących.
Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej jest adoracja Krzyża. Zasłonięty fioletowym suknem Krzyż wnosi się przed ołtarz. Celebrans stopniowo odsłania ramiona Krzyża i śpiewa trzykrotnie: „Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”, na co wierni odpowiadają: „Pójdźmy z pokłonem”.
Krzyż zostaje w widocznym i dostępnym miejscu, tak by każdy wierny mógł go adorować. Jest on aż do Wigilii Paschalnej najważniejszym punktem w kościele. Przyklęka się przed nim, tak, jak normalnie przyklęka się przed Najświętszym Sakramentem.
Po adoracji Krzyża z ciemnicy przynosi się Najświętszy Sakrament i wiernym udziela się Komunii.
Ostatnią częścią liturgii Wielkiego Piątku jest procesja do Grobu Pańskiego. Na ołtarzu umieszczonym przy grobie lub na specjalnym tronie wystawia się Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem — symbolem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa.
Napisz komentarz
Komentarze